W czasie tego listu, sytuacja w zborze w Tesalonikach była bardzo podobna do tej, jaka tam panowała wtedy, kiedy Paweł pisał Pierwszy List do Tesaloniczan (zob. wstęp do 1Tes.). Prawdopodobne jest więc, że list ten został napisany zaledwie w kilka miesięcy po pierwszym, podczas gdy Paweł wraz z Sylasem i Tymoteuszem wciąż pracowali w Koryncie (1,1, por. Dz. 18,5). Najwyraźniej Paweł został natchniony do napisania drugiego listu po tym, jak dowiedział się o otrzymaniu przez zbór pierwszego listu i nowych wydarzeniach w zborze.

Autor: Paweł
Temat: Powtórne przyjście Chrystusa
Data: ok. 51 lub 52 r. po Chr.

Czytaj -  Drugi List do Tesaloniczan

 

Cel
Cel jest podobny jak w 1 Tes:

[1] wlanie otuchy w serca młodych prześladowanych wierzących;

[2] napomnienie do życia w karności i pracowania na swoje utrzymanie; i

[3] sprostowanie niektórych błędnych przekonań dotyczących wydarzeń w czasach ostatecznych związanych z „dniem Pańskim” (2,2)

Przegląd
Podczas gdy w Pierwszym Liście do Tesaloniczan ton Pawła bardziej przypomina troskliwą niańkę (1Tes.2,7), w drugim jest to ojciec strofujący niesforne dzieci i prostujący ich drogi (3,7-12, por. 1Tes.2,11). Chwali je za niezachwianą wiarę i ponownie zachęca do pozostania wiernymi w prześladowaniu, którego doświadczają (1,3-7). Główna część listu poświęcona jest eschatologicznemu dniu Pana (2,1-12, por.1,6-10). Z 2,2 wnioskować można, że niektórzy Tesaloniczanie głosili, na podstawie „wyroczni” (objawienia), „mowy”, czy też „listu” (prawdopodobnie od Pawła), że czas wielkiego ucisku i dnia Pańskiego już się zaczął. Paweł prostuje to nieporozumienie, wymieniając trzy znaczące wydarzenia, które świadczyć będą o nadejściu dnia Pańskiego (2,2). Będą to: [1] pojawienie się wielkiego odszczepieństwa i buntu (2,3), [2] Bóg przestanie powstrzymywać Złego (2,6-7), i [3} ujawniony zostanie „niegodziwiec” (2,3-4.8-12). Apostoł Paweł gani tych w zborze, którzy wykorzystują oczekiwanie na niespodziewane przyjście Chrystusa, by wymawiać się od codziennej pracy. Zachęca wszystkich wierzących do życia w pilności i karności (3,6-12)

Cechy szczególne
Trzy główne cechy charakteryzujące ten list:

[1] Zawiera on jeden z najistotniejszych fragmentów NT dotyczący bezprawia i zwiedzenia, które będą miały miejsce przy końcu dziejów (2,3-12).

[2] Boży sprawiedliwy sąd, który towarzyszyć będzie powtórnemu przyjściu Chrystusa opisany jest tu w słowach apokaliptycznych, podobnych do tych, użytych w księdze Objawienia (1,6-10; 2,8).

[3] Określając eschatologicznego Antychrysta, używa terminów, których nie znajdziemy nigdzie indziej w Biblii (2,3-8).