Autor przedstawia się jako „starszy” (wer.1). Tym tytułem honorowano pewnie apostoła Jana w dwóch ostatnich dekadach pierwszego stulecia ze wzgledu na jego podeszły wiek i uznany autorytet jedynego żyjącego apostoła spośród pierwszych dwunastu. Jan kieruje ten list do „wybranej pani i jej dzieci” (wer.1). Niektórzy interpretują „wybraną panią” alegorycznie, jako zbór, „jej dzieci” jako członków, a „jej siostrę wybraną” (wer.13) jako zbór siostrzany. Inni traktują adresatkę dosłownie, jako znaną Janowi zacną wdowę chrześcijankę - członkinię jednego z pobliskich zborów w Azji Mniejszej, nad którymi roztaczał duchową pieczę. Jej rodzina (wer.1) i dzieci (wer.13) to wybitne osobistości ze zborów w tym regionie. Tak jak pozostałe swe listy, Drugi List Jan napisał prawdopodobnie z Efezu pod koniec lat osiemdziesiątych lub we wczesnych dziewięćdziesiątych.

Autor: Jan
Temat: Chodzenie w prawdzie
Data: 85-95 r. po Chrystusie

Czytaj - Drugi List Św. Jana

 

Cel
Jan napisał ten list, aby ostrzec „wybraną panią” przed pozdrawianiem, oferowaniem gościny czy wspieraniem wędrownych mówców (nauczycieli, ewangelistów i proroków), którzy odeszli od prawdy apostolskiej i propagowali fałszywą naukę, by w ten sposób nie przyczyniała się do rozsiewania ich błędu i nie stała się współwinna. List piętnuje tę samą fałszywą naukę, jaką oskarża Pierwszy List Jana.

Przegląd
List wyraża ostrzeżenie, zawarte również w Pierwszym Liście Jana, przed niebezpiecznym wpływem fałszywych nauczycieli, którzy odrzucają ucieleścienie Jezusa Chrystusa i odchodzą od apostolskiej prawdy (wer. 7-8). Jan chwali „wybraną panią” i jej dzieci za „chodzenie w prawdzie” (wer.4).  Prawdziwa miłość oznacza posłuszeństwo przykazaniom Chrystusa i okazywanie wzajemnej miłości (wer.6). Chrześcijańska miłość musi odróżniać prawdę od błędu i nie może otwierać drzwi dla fałszywych nauczycieli (wer.7-9). Serdeczne przyjmowanie takich ludzi jest uczestniczeniem w ich błędzie (wer.10-11). List jest krótki, ponieważ Jan planuje wkrótce odwiedzić adresatkę”osobiście” (wer.12).

Cechy szczególne
List zawiera trzy cechy:

[1] Jest najkrótszą księgą Nowego Testamentu.

[2] Jest uderzająco podobny do Pierwszego i Trzeciego Listu Jana w swej treści, słownictwie i prostym stylu.

[3] Zapewnia potrzebną równowagę dla przesłania z Trzeciego Listu Jana, doradzając ostrożność w bezkrytycznym okazywaniu wsparcia sługom ewangelii nie należącym do miejscowego zboru. Wzywa do uważnego przyjrzenia się ich poglądom w świetle nauk Chrystusa i apostołów, zanim zaoferuje się im wsparcie.