Czy nazwiemy kościół Pana Jezusa armią, ciałem czy rodziną, musimy stwierdzić, że dyscyplina jest mu potrzebna. Kościół zawdzięcza swe istnienie i rozwój zadziwiającej dyscyplinie. Mówię zadziwiającej, ponieważ nie jest ona rezultatem przemocy i strachu, lecz miłości. Do naśladowania Chrystusa Pana nikt nikogo nie zmusza, jak poborowego do wojska. Każdy człowiek sam, dobrowolnie, staje się uczniem Pana Jezusa. Fakt, że siłą popychającą do Pana Jezusa jest miłość, nie uwalnia nas od obowiązków i od koniecznych obwiązujących praktyk. Chcę posłużyć się Izaakiem z 26 rozdziału pierwszej księgi Mojżesza do podkreślenia czterech ważnych wymagań potrzebnych do utrzymania zdrowego i pożytecznego życia chrześcijańskiego.

Pierwszym wymaganiem jest podporządkowanie się woli Bożej. Bóg powiedział Izaakowi: „Nie chodź do Egiptu, ale mieszkaj w kraju, o którym Ci powiem”. Nie ma mowy o naśladowaniu Pana Jezusa bez podporządkowania się jego woli. Dziwnym jest to, że niektórzy uważają się za wiernych naśladowców Pana Jezusa, pomimo że ich sposób życia i dążenia są niezgodne z Jego wolą. Łatwo jest usprawiedliwić się słowami: „Bóg nie mówił mi nic konkretnego”. Jestem przekonany, że każdy pozna wolę Bożą, kto pragnie poznać ją i spełnić ją. Bierny i obojętny stosunek do rzeczy Bożych nic nie da. Pismo Święte uczy nas, że szukający znajdują. Ciekawy jestem, ilu ludzi zgłębia Pismo Święte i szuka Boga, dopóty dopóki nie dowie się, jak należy żyć. Jednym Bóg powie: „idźcie”, a drugim: „stójcie”. Pamiętajmy, że droga, którą Bóg nas prowadzi, jest drogą naśladowcy Chrystusa, przynoszącą błogosławieństwo i czyniącą nas owocnymi. Bóg, po wydaniu polecenia Izaakowi, odnośnie do obrania drogi, powiedział mu: „Ja będę z tobą i będę ci błogosławił”.
Następnym wymaganiem Bożym od swego naśladowcy jest pilność w jego pracy. 12 wiersz z 26 rozdziału Księgi Rodzaju brzmi następująco: „Izaak siał w owej ziemi i zebrał w tym roku stokrotne plony, bo mu Pan błogosławił”. Dawno temu przekonałem się, że trzeba pracować, żeby cos osiągnąć. W każdej pracy Bożej wymagana jest pilność. Bez wytrwałości i pilności nie zdołamy spełnić zadania, choćbyśmy zastosowali różne metody i sposoby pracy. Oranie, uprawianie, sianie i pielęgnowanie ziemi wymaga ciężkiej pracy. Nie można zbierać plonów bez włożenia pracy w uprawę ziemi i siew. Drogi słuchaczu, czy dotrzymałeś przyrzeczenia dotyczącego twojej pracy na niwie Bożej? Ona wiąże się z naśladowaniem Pana Jezusa.
Następne wymaganie Boże dotyczy poznania Słowa Bożego. Treść osiemnastego wiersza wspomnianej Księgi i rozdziału jest następująca: „Izaak odkopał studnię wykopaną w czasach Abrahama, ojca jego, którą Filistyni zasypali po śmierci Abrahama i nadał im te same nazwy, jak nadał im ojciec jego”. Słowo Boże jest porównane do wody, ponieważ oczyszcza człowieka z grzechu tak, jak woda z brudu. Zdrowe nauki są studniami wody prawdy, wykopanymi na pustyni niewiedzy i błędu. Izaak musiał oczyszczyć studnię Abrahama ze śmieci wrzuconych przez Filistynów w celu zatkania jej. Obecni Filistyni, którzy zatykają wodę są winni duchowego zabójstwa. Prawdziwy naśladowca Jezusa jest obrońcą życia. Dzięki odkrywaniu, głoszeniu i stosowaniu prawdy w życiu służba Pana Jezusa jest kontynuowana na świecie. Żeby być uczniem Pana Jezusa trzeba sprzeciwić się fałszowi przez podtrzymywanie prawdy i oświetlanie ciemności błędów światłem Ewangelii. Cierpliwe i wytrwałe oczyszczanie studni Bożych prawd z modernistycznych i filozoficznych zanieczyszczeń pozwoli wodzie wypłynąć dla pożytku, przechodzących w pobliżu. Jeśli będziemy zachowywać słowa Boże w sercach, to odróżnimy prawdę od błędu. Musimy rozmyślać o Bogu i o Jego prawdach, jeśli chcemy być wyposażonymi, niezawstydzonymi uczniami Pana Jezusa.
Następną rzeczą, której Bóg od nas wymaga jest uwielbianie i czczenie Go. W 25ym wierszu tego samego rozdziału czytamy, że „Izaak zbudował ołtarz, wzywał imienia Pana i rozbił tam swój namiot”. Wspomniałam, że miłość czyni ludzi naśladowcami Pana Jezusa. Miłość również pobudza nas do uwielbiania Boga. Brak pragnienia uwielbiania Boga świadczy o braku miłości do Boga i wzbudza wątpliwość w to, że dany człowiek jest uczniem Pana Jezusa. Wszelkie poszukiwania, praca i studiowanie nie zastąpią tego wielkiego braku. Prawdziwa pobożność zawsze jest połączona z uwielbianiem Boga. Ona zbuduje najpierw ołtarz w sercu, potem w domu i prawdopodobnie w innym miejscu, w którym człowiek może cieszyć się niezamąconą i nieprzerwaną łącznością z Bogiem. Każdy oddany uczeń będzie starał się przebywać w gronie ludzi uwielbiających Boga. Dla prawdziwego chrześcijanina uwielbianie Boga jest rozkoszą. Uwielbiający człowiek nie będzie się czuł skrępowanym w miejscu uwielbiania. Proszę zwrócić uwagę, że Izaak rozbił swój namiot obok ołtarza. Niedobrze jest oddalać się od miejsca uwielbiania. Wszystko w naszym życiu powinno znajdować się przy ołtarzu uwielbiania Boga. Nie wyobrażam sobie cudowniejszego życia od życia zgodnego z wolą Bożą, które cechuje pilność w służbie Bożej, utwierdzenie w Słowie Bożym i uwielbianie Boga. Amen.